Tamam, yeni ekipman genellikle belirli fotoğrafları daha kolay yakalamamıza ya da çektiğimiz görüntülerin teknik kalitesini artırmamıza yardımcı olur. Bu pazarlama kokan düşünceden sıyrılıp, fotoğrafınızı geliştirin. Fotoğraflarımızı geliştirmek için başka, daha iyi yöntemler olduğunu unutmayalım; yeni ekipman gerektirmeyen teknikler ve her fotoğrafçı için geçerli olan ipuçlarını bu yazıda birlikte irdeleyelim.

Fotoğrafınızı geliştirin, sonra ekipmanınızı geliştirirsiniz

Kompozisyonu Öğrenmek

Örneğin, işin başında buradan yani kompozisyon ile başlamaya ne dersiniz? Bu konu için şimdiye kadar sayısız doküman okudum, video izledim, web konferanslarına katıldım. Bunlardan derlemiş olduğum bilgileri sizlerle paylaşmak istiyorum.

Kompozisyon, fotoğraflarımızda söylemek istediğimiz şeyleri anlatmak için nesneleri nasıl konumlandırdığımızla ilgilidir. Dikkati ana konumuza çekerek, çerçevemizde dikkat çekecek önemsiz bütün ayrıntıları mümkün olduğunca sahnemizin dışında tutabiliriz.

Nikon’un, Canon’un, Sony’nin, Fuji’nin, daha aklınıza hangi marka geliyorsa onların,  en ucuz kamerasını profesyonel bir fotoğrafçıya verirseniz ve bu ekipmanı otomatik modda kullanmaya zorlarsanız, yine de harika fotoğraflar bulursunuz. Değeri 15Bin Euro’ları bulan bir Hasselblad profesyonel ekipmanı profesyonel fotoğrafçı olmayan birine verirseniz, ayarlarının mükemmel olduğunu varsaysanız bile muhtemelen neredeyse hiç iyi karesi olmayan bir dizi şey elde edeceksiniz.

Nedeni çok açık olmalı: Profesyonel fotoğrafçı sahnedeki nesneleri nasıl bir noktaya yerleştireceğini bilir. Güzel bir bakış açısında sahnenin özünü yakalayabilir, birinin düğününü fotoğraflarken tek bir karede ayrıntılı bir hikaye anlatabilir.

Eğer aynı şeyi yapmak istiyorsak, kendi çalışmalarımızı acımasızca eleştirerek pratik yapmaya başlayabiliriz. Fotoğraflarımızdan birinde, ışık, kamera ayarları, kompozisyon veya ölçülmesi daha zor olan bir şeyle ilgili bir sorun olduğunda buna dikkat etmeliyiz. Bu hatayı önlemek için çekim anında ne yapabilirdik? Günün farklı bir saatinde veya farklı bir perspektiften alsaydık görüntü daha iyi olur muydu? Bunu tüm fotoğraflarımızda yapmalıyız, bizce mükemmel olanlarda bile çok acımasız olmalıyız; aralarında en iyileri olabilirler ama mükemmel değildirler.

İnsanın kendi yaptığı işlerini sert bir şekilde eleştirmesi zor olabilir. Ancak, amacımız ışık ve kompozisyonun inceliklerini öğrenmekse kendimize karşı dürüst olmamız gerekir. Bir fotoğrafın negatif yönlerini tanımladığımızda bu bilgiler aklımıza kazınır. Bir dahaki sefere bu hataları düzelteceğimiz harika deneyimler kazandırır.

Fotoğraf sürekli kendini geliştirmek ile ilgilidir. Fotoğraflarımızı inceledikten ve üzerinde çalışılacak alanları bulduktan sonra önceliğimiz bu olmalıdır; Işık, renk, kompozisyon, teknik ayarlar ya da başka herhangi bir şey. Ekipman aklımızdaki en son şey olmalı.

Ekipmanı Tanımak

Sürekli olarak en iyi ve yeni modele geçmek yerine uzun süre tek bir kamera ekipmanı kullanarak daha iyi fotoğraflar elde edeceğimize inanıyorum. Nasıl mı? Basit: Ekipmanımızı tanıdıkça istediğimiz fotoğrafları kotarmak daha kolay hale gelir. On yıllardır süren bir manuel flaşın ve eski bir ışık değiştirici kitin tüm inceliklerini anlayan bir portre fotoğrafçısıysanız, elindeki Nikon’un yeni 600 Dolarlık SB-5000’i ile bir başkasının çektiklerinden daha iyi sonuçlar elde edebilirsiniz. Elbette siz de yeni kitin zaman içinde nasıl kullanacağınızı ve bundan azami faydanın nasıl sağlanacağını öğrenebilirsiniz.

Yıllar içinde kamera ekipman geçişlerimde bu benim deneyimim açısından çok faydalı oldu. Yıllar önce Nikon D5100’den D800’e geçtiğimde ayarlarını öğrenmem biraz zaman aldı. Yıllarca önce Canon SLR ve ardından Nikon D5100 DSLR kullandıktan sonra butonların yerleri, otomatik odaklama davranışları, ölçüm sistemleri vb. ile ilgili hemen her şeyi bazen sezgisel olarak bazen de çok araştırarak öğrendim. Hayır, Nikon D800 uzay aracı değildi, ama yine de birkaç ayımı aldı. Farklı bir DSLR markasına veya aynasız bir kameraya geçseydim bu daha uzun bir süreç alırdı sanırım. En azından D5100 kullandığımda Nikon jargonunu öğrenmiştim.

En yeni ekipmanı satın almak yerine sahip olduğunuz ekipmanı kullanmayı gerçekten iyi biliyorsanız fotoğraflarınızın ne kadar iyi olacağını görünce şaşıracaksınız. Ne kadar iyi bir tekniğe sahip olsanız bile her zaman geliştirilmesi gereken bir yer vardır. Kameranızda anlık ayarları gözleriniz kapalı olarak yapabilir misiniz, yoksa LCD ekranda ve menülerde zaman mı geçirirsiniz? Manuel Çekim Modu kullanarak çekerken Diyafram Öncelikli Mod‘a ne kadar hızlı geçebilirsiniz, ardından kameranızın minimum enstantane hızını hemen değiştirebilir misiniz?

Ne kadar çok pratik yaparsanız o kadar hızlı olursunuz.

Bugüne kadarki tecrübelerime dayanarak söylüyorum; kamera ekipmanınızın en önemli kısmı ekipmanın kendisi değil, önemli olan ekipmanınızı ne kadar tanıdığınızdır. Önünüzde muhteşem bir sahne varsa ve mükemmel fotoğrafı çekmek üzereyseniz, fark yaratacak şey reaksiyon sürenizdir. O anlık durumda yeterince hızlı reaksiyon alamadıysanız…, e hani piyasadaki en yüksek çözünürlüklü fotoğraf makinesine geçiş yapmıştınız, ne oldu?

Elimizdeki mevcut kitimizle pratikler yaparak becerilerimizi sürekli olarak yükseltmek her geçen gün temelimizi sağlamlaştıracaktır. Bu ise, asla yeni bir kamera almamanız gerektiği anlamına gelmez, daha yüksek kaliteli fotoğraflar çekmenin tek yolu bu değildir. Mevcut cihazımızı mümkün olan en yüksek seviyede henüz nasıl kullanacağımızı bilmeden daha iyi bir fotoğraf makinesinin “yeni sürümüne geçtiğimizde” bu yeni ekipmanda da aynı süreci yaşamamız çok sürpriz olmayacaktır.

Herhangi bir ekipman ile yapmak mümkündür

Kendimde yeni bir cihaz satın alma isteği hissettiğimde, kendime sormayı sevdiğim basit bir soru var: İstediğim fotoğrafları, istediğim gibi çeken ve benim şu anda kullandığım ekipmanı veya belki de daha kötüsünü kullanan bir başka fotoğrafçı var mı? Cevap hemen her zaman “Evet” olmuştur. Cevap evet ise o zaman yeni bir şey satın almam gerekmiyor demektir.

Yıllar önce üretilmiş bir APS-C sensörlü (kırpma sensörlü, DX) kamerasını hala kullananların olduğunu düşünmek sizi hayal kırıklığına uğratıyorsa, çevrimiçi bir arama yapın; kendinizi bu kamerayı kullananların muhteşem görüntüleri içinde bulun ve şaşırın.

Buraya kadar yazılanları yapmış olmakla diğer fotoğrafçıların zaten çok fazla sırları (!) olduğunu öğreneceğiz. Bu harika değil mi, çünkü onlardan çok şeyler öğrenebiliriz. Yeni kameralar gerçekten de görüntü kalitesi veya kullanım kolaylığı açısından somut faydalar sağlayabilseler de, herhangi bir ekipmanla da harika fotoğraflar çekebiliriz. Almak istediğimiz fotoğrafın sahip olduğunuz ekipmandan bağımsız olarak yakalanması imkansızdır. Su altı fotoğrafçılığı gibi uğraşlar çok özel ekipman gerektiren işlerdir, elbette bu gibi durumlar istisnadır.

Görselleştirmeyi Anlamak

Harika fotoğrafların asıl sırrı aslında “gizli” değildir ve bu, ekipmandan bağımsız olarak yapabileceğimiz bir şeydir.

Her şeyi görselleştirmeli; Kafamızdaki son sonucu resmetmek, sahnenin önündeyken mümkün olan en iyi fotoğrafı düşlemek, sonra o fotoğrafı gerçeğe dönüştürmek için elimizden gelen her şeyi yapmak.

Görselleştirme manzaralardan portrelere kadar başarılı fotoğraflar çekmenin hilesidir. Bu yaptığımız fotoğrafların türünden bağımsız olarak önemlidir.

Bazı fotoğrafçılar görselleştirmeyi gerçek dünyada uygulaması kolay olmayan çok soyut bir araç olarak düşünür, bu doğru değil. Başlarda sizinkiler de başkalarınınki kadar yaratıcı olmayabilir, ama zamanla bunu bir alışkanlık haline getirdikçe çok zevk alacağınızdan emin olabilirsiniz. Ne demek istediğimi bir örnekle açıklamayı seviyorum. Örneklerle açıklanmış bilgileri daha hızlı öğrenmem bunun asıl nedeni olsa gerek.

Bir fotoğraf yapma hikayesi

Şimdi içinizden “Ne yapması, yapılan resimdir, fotoğraf çekilir” diyor olabilirsiniz. Hayır ben ciddiyim “Fotoğraf yapmaktan” bahsediyorum. Bu konu hakkında tam anlamıyla neyi kastettiğimi anlamak istiyorsanız bu yazımı okumalısınız: “Resim Çekmek Mi, Fotoğraf Yapmak Mı?”

Bahsettiğim fotoğraf hikayem İzmir’de Konak Meydanında gezerken başladı. Meydan, yeni gelmiş bahar havasının da etkisiyle çok kalabalıktı. Aslında amacım yaklaşan 23 Nisan için arkadaki Belediye Binasının dış gövdesine asılı iki dev Türk Bayrağı ve ortalarındaki Atatürk posterini, Saat Kulesi ile birlikte bir karede çekmekti. Önümden gelip geçen insanlar nedeniyle Saat Kulesinin alt kısmı neredeyse hiç çıkmayacaktı. Güneş tam tepedeydi ve Diyafram değeri f/13 ve ISO 64 olduğu halde makinemin Pozlama Ölçüm sistemi 1/200sn Enstantane Değeri veriyordu. O sırada aklıma başka bir fikir geldi; yanımdaki filtre setimden yararlanabilirdim. Neden günün tam ortasında ve güneş tam tepedeyken bir uzun pozlama çekmeyeyim?

• Hemen setimi kurdum, kameramı üçayak üzerine taktım,
• LEE filtre taşıyıcımı objektifime bağladım.
• Hazır filtre setim yanımdayken neden Polarize filtrem ile de parçalı bulutlu olan gökyüzündeki beyaza çalan maviliği dramatik şekilde masmavi yapmayayım? Evet, ben de öyle yaptım; önce polarize filtremi takıp doğru şekilde ayarladım, gökyüzü tam istediğim gibiydi.
• Polarize filtremin etkisiyle Enstantane 1/60sn’ye düştü.
• Netlememi manuel olarak yaptım ve kameramı Manuel Çekim Modu‘na aldım.
• 10 duraklık ND filtremi taktım, 1/60sn olan enstantane değerini 10 durak yavaşlatarak 15sn olarak ayarladım.
• Yanımda uzaktan kumandalı deklanşör tetikleyicim yoktu, olmasın, zaten ona ihtiyacım da yoktu.

• Deklanşöre bastım.

Aşağıdaki fotoğraf çıktı:

Açıkçası hoşuma gitmemişti. Tam o sırada önümden sepetindeki kırmızı karanfilleri satan bir roman kadın geçiyordu. Hemen yanına gidip amacımı anlattım kendisine ve ondan yerde oturup bana 15sn boyunca kıpırdamadan poz vermesini rica ettim. E tabi bu pozun bir karşılığı olmalıydı, onun için güzel sonuçlanan bir şekilde anlaştık 🙂

Aşağıdaki fotoğraf çıktı:

Haliyle, 15sn boyunca hiç kıpırdamadan durabilmesi imkansızdı, fotoğrafta biraz bulanık çıksa da amacıma ulaşmıştım. İşte, ben burada bir fotoğraf yapmıştım, beğenirsiniz ya da beğenmezsiniz. Bu arada, fotoğrafım “İzmir Uluslararası Fotoğraf Günleri” etkinliklerinde sergilendi.

Görselleştirme çabalarınız her zaman bu kadar basit ya da kolay olmayabilir; Bu, benim kendi amatör fotoğrafçılığımdan aklıma gelen en yakın örnek. Görselleştirme gündelik fotoğraflar için bile önemlidir. Bir sahne gördüğümde ideal fotoğrafı düşünmeye zorluyorum kendimi, sonra bunu gerçeğe dönüştürmek için çalışmalara başlıyorum. Hemen her durumda bir görüntüyü hayalinizdeki fotoğrafa dönüştürmek için mutlaka yapabileceğiniz bir şeyler bulabilirsiniz.

Sonuç

Fotoğraflarımız ve muhtemelen ekipmanımız yeterince iyi olmasa bile, yeni bir ekipman satın almadan görüntülerimizi geliştirmenin sayısız yöntemleri var. Bu yazı bunlardan sadece birkaçını anlatıyor.

Yukarıdaki fotoğrafları çekebilmek için mutlaka Nikon D850 gibi bir profesyonel kamera mı gerekiyor, HAYIR! Bu fotoğrafların çok daha iyisini herhangi bir giriş seviyesi DSLR kamera ile pekala çekebiliriz. Fakat çekim hazırlıklarını adım adım anlattığım yere tekrar dikkatinizi çekmek isterim. Ben “Hemen setimi kurdum” ile başlayıp “Deklanşöre bastım” ile biten uzunca listelenmiş o işlemleri sizce ne kadar zaman içerisinde yapabilmişimdir? Hatırlamıyorum, ama emin olun onları yazmak daha uzun bir zaman almıştır. O kadar otomatiğe bağlamışım ki ben bile hatırlamıyorum.

Şu anda birçok insan sizin sahip olduğunuz ama muhtemelen beğenmediğiniz ekipmanı tam olarak kullanarak, sizin de hayranlıkla seyrettiğiniz fotoğraflar çekiyorlar. Eğer onlar gibi olmak istiyorsanız daha fazla ekipman almanız buna yardımcı olmaz.

Yeni ekipmana sahip olma fikrini küçümsemeye çalışmıyorum, ben de yeni nesil ekipmanları seviyorum. Yeni kameralar, birlikte gelen özellikler ve pro objektifler bazı belirli fotoğrafların çekimini kolaylaştırır ve çektiğiniz görüntülerin çözünürlüğünü ve ayrıntılarını katlayabilirler.

Ancak fotoğraflarda bir şeyler eksikse ekipman çözüm olmuyor. Bir fotoğrafın gerçek kalitesini yakalamak için ışık, özne ve kompozisyon gibi şeylere odaklanmak gerekiyor. Bunlar ekipmanla düzeltilebilecek faktörler değil; Bu güce sahip olan tek kişi bizleriz.

Bu yazıyı aynı zamanda kendim için de yazdım. Dikkat ettiyseniz hep BİZ diye bahsettim. Çünkü böyle düşünerek, son zamanlarda bendeki gelişmeyi başkalarından, üstelik bu işin profesyonellerinden sıkça duymaya başladım.

“Fotoğraf çekmek mutlu ediyor” demiş miydim?

Sizin de buna benzer deneyimleriniz, görüş, öneri veya yorumlarınız varsa aşağıdaki “Yorumlar” kısmından benimle paylaşın.

Işığınız bol olsun.