Neden RAW Çekmeli?

Hangi seviyede olursa olsun fotoğrafçılık ile ilgilenen bazı kişiler, çekimi fotoğraf makinesinde bitirmek gerektiğini savunuyor, görüntüler üzerinde sonradan işlem yapmayı gereksiz buluyorlar. Ve bunun için JPEG çekmenin yeterli olduğunu söylüyorlar. Çünkü, artık yeni nesil kameraların resim kontrol (Picture Control) ayarlarının bunun için fazlasıyla yeterli olduğunu düşünüyorlar. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Ben biraz farklı düşünüyorum. Bu yazımda, sonradan üzerinde işlem yapacağım görüntüleri neden RAW çektiğimi örnek çekimler ile paylaşmak istiyorum. 

Aşağıdaki sahne RAW+JPEG modunda çekildi, böylece kameramda aynı çekimin bir RAW ve bir JPEG görüntüsünü elde ettim. Soldaki görüntü, kameram tarafından oluşturulmuş JPEG çıktısıdır, üzerinde ekstra bir işlem uygulanmamıştır. Sağdaki henüz hiç işlem görmemiş RAW çıktısıdır.

Aşağıdaki ise, Photoshop’da küçük birkaç dokunuş sonrasında JPEG’e dönüştürülmüş bir RAW görüntüsüdür.

Yukarıdaki fotoğrafı oluştururken, Photoshop müdahelesini bilerek abartarak yaptım. Bu işlenmiş RAW görüntünün kameramın kendi içerisinde yarattığı JPEG görüntüden ne kadar farklı olduğuna dikkat edin? Önemli olan yer burası.

Parlaklığı ve kontrastı biraz artırdım ve renklere az miktarda ekstra doygunluk ekledim. Parlaklık ve kontrast artışını bir JPEG dosya üzerinde global bir işlem olarak yapmış olsaydım; evet, arka plan iyileşirdi, ancak sudaki yanındaki sazlıklardaki birçok ayrıntı silinirdi.

JPEG varken neden RAW?

Kamera tarafından oluşturulan görüntüler, nadiren sonradan işlenmiş bir RAW görüntüsüne sahip olacaktır. Kameramın JPEG oluştururken sudan nasıl daha az ayrıntı çıkardığına dikkat edin. 

Fotoğrafı işleme aşamasında RAW görüntülerde daha fazla “detay bilgiye” ve daha fazla miktarda parlak ve karanlık görüntü verisine erişme yeteneği vardır.

Birkaç yıl öncesine kadar çekimlerimde mecbur kalmadıkça flaş kullanmayı sevmiyordum, doğal ışık fotoğrafçılığını sevdiğimi söylerdim hep. O zamana kadar flaş hiçbir zaman fotoğrafçılık hobimde dikkat çeken ekipmanlarımdan biri olmamıştı; çünkü flaş kullanmayı bilmiyordum. Sonra flaş kullanmayı öğrendim ve flaşlı fotoğrafçılıktan ne denli keyif aldığımı fark ettim. Bu alandaki tüm çalışmalarımı “Flaşlı Fotoğrafçılık” başlığı altında sizlerle paylaşıyorum. RAW çekim yapmaya ve ardından bu çıktıları işlemeye başladığım sürecin de benzer olduğunu hissediyorum. Pek çok kişi -benim de öncesinde olduğum gibi- genel birtakım ayarlamalar dışında, ya fotoğraf işlemeyi yapabilecek araçlara sahip değil veya bunun nasıl yapılacağını bilmiyor. Bu nedenle, çekim sonrası fotoğraf işlemine “sıcak bakmıyorlar”. Sonra, -yine benim gibi- bazı iyi yazılım araçları edinirler, birkaç dokunuş sonrası harika sonuçlar üreten bazı teknikler öğrenirler ve sonunda kendi fotoğraf işleme sınırlarını kavrarlar.

Kameraların içindeki yazılımlar, örnekleme ile işlem yapan bir ortalama alma aygıtı olması gibi basit bir nedenden dolayı bize nadiren kaliteli bir işlenmiş çıktı verebilir. Buradaki amaç, işleri olabildiğince ortalama hale getirmektir. Kameranın Picture Control ayarları çok iyi bilinmedikçe veya kullanım kılavuzu tam olarak okunmadıkça, kamera tarafından türetilen işlenmiş çıktı, yazılımı geliştiren firmanın standartlarına göre oluşturulur.

İnsan gözü en iyi prodüksiyon kameralarından bile neredeyse iki kat daha fazla dinamik aralık görebilir. Bu nedenle, kameralar tarafından türetilmiş hiçbir JPEG görüntüsü insan gözünün görebildiğinin tamamını yakalamanın yanına bile yaklaşamaz. Bir insanın algılayabileceğine daha yakın hale getirmek için bu dinamik aralığa müdahale etmenin yolu RAW çekim yapmaktır. Ardından gerekli işlemleri uygulayıp JPEG’e dönüştürüldüğünde, elde edilen görüntüyle insan gözünün gördüğüne daha yakın bir sonuç üretilebilir.

Bu nedenle, sonradan işlenmiş bir RAW çekim, herhangi bir JPEG görüntüsünün olabileceğinden daha doğru sonuçlar üretir. Bu cümlelerim bazı dostlarımız için kışkırtıcı gelebilir. Ama kabul edelim ki, görüntüleri işleyecek zamanı olmayan foto muhabirleri haricinde, profesyonel sanatçıların çoğu, gerçeği kendi gözleriyle algıladıklarına daha yakın yakalamak için görüntülerini çekim sonrası mutlaka işlerler.

Kendimizi sadece fotoğraf çekmekle sınırlamak, süreci tamamlamak anlamına gelmemeli.

İşi kameraya bıraktığımızda, görüntünün nasıl görüneceğine kameramız karar veriyor. Resim kontrol ayarlarını değiştirerek bu kararı büyük ölçüde etkileyebiliriz. Bilgili bir fotoğrafçı, dahili kamera ayarlarını değiştirerek bir JPEG’i harika bir görüntüye dönüştürebilir; bunu yapmak, post prodüksiyon işleminden farklı değildir, ön işlemedir! 

Neyin en iyi görüneceğine neden kameramız karar versin?

Kameranın kodunu yazan programcı ekip, iyi bir fotoğrafçı bile olmayabilir! Fotoğraflarınızın kamerada oluşturulmasını neden isteyesiniz?

Bence kamera bir RAW veri yakalama cihazıdır. JPEG’i sonlandırmak sanatçıya kalmıştır. İddia ediyorum ki, bir dereceye kadar yetkin bir post prodüksiyon fotoğrafçısı bile hiçbir kameranın tek başına yapamayacağı harika görüntüler ortaya çıkarabilir. Fotoğraf çekmek sürecin sadece ilk kısmıdır!

Tam burada önünüzü keseyim 😉

İtiraf edin, buraya kadar zor sabrettiniz;

Artık yeni nesil kameralar “Yapay Zeka” destekli geliyor, bu yazdıkların o akıllı algoritmalar sayesinde çöp olacak

demek için yazımın bitmesini beklediniz değil mi? Üzgünüm, cevabım sizi şaşırtabilir; HAKLISINIZ! Yeni nesil kameralarla birlikte günden güne gelişen yapay zeka uygulamaları çok muhteşem JPEG sonuçlar çıkartabilir.

Peki o zaman elde ettiğiniz bu şeye “BENİM FOTOĞRAFIM” diyecek misiniz?

Yorumlar kısmı aşağıda, merakla bekliyorum…