BLOG

Bugün sizlere düğün sezonu yaklaşırken gelin ve damatların fotoğrafçıları ile yapacağı sözleşmelerde dikkat edilmesi gereken konulara bir Yargıtay kararı üzerinden örneklendirerek değinmek istiyorum. Bu yazımızın hem hizmeti alan kişilere hem de hizmeti veren fotoğrafçılara adalet sisteminin bakış açısına örnek olacağını düşünüyorum.

Sokakta gerçekleşen fotografik eylem, fotoğrafçıyı negatif konuma düşürmeye çok elverişlidir. Dikkatli ve titiz olunsa bile bazen yanlışa düşülebilir. Bıçak sırtı bir ortam olduğu söylense yeridir. Diğer yandan sokakta gerçekleşen fotografik eylem, bir yığın olumsuzluğa parmak basabilir, problemli halleri işaret edebilir, bu itibarla bireysel ve toplumsal duyarlılığa yol açabilir ve hayatın iyileşmesine vesile olabilir.

Yeni yazılar, kaynak olan yazının devamı olabildiği gibi bazen tamamen farklı bir konuda yazmaya ışık tutar. Bu sürece okuyucularımızın yorumları da dahildir. İşte sevgili Kıvanç’ın “Decisive Moment/Karar Anı” yazısını okuduktan sonra “Bu pilav daha çok su kaldırır” deyip bilgilerimi, düşündüklerimi kısa bir okuma parçası olarak sunuyorum.

İşim gereği uzun yıllar Almanya’nın birçok şehrine gider gelirim. Bu seyahatlerimin muhasebesini yaptığımda çoğunlukla Köln-Bonn havaalanı üzerinde olduğunu fark ettim. Biraz daha irdeleyiverince Köln’ün neredeyse Almanya’ya ilk ayak bastığım şehir olduğu ortaya çıkıverdi. Köln’de çektiğim fotoğraflar bana yol göstersin diye üzerinden geçtiğimde “Hah işte burası” dediğim tek bir yer karşıma geliyor: Kölner Dom meydanları… Bütün yolları oraya çıkarmışım.

"İnsanların fotoğraflarını çekmek istiyorsanız öncelikle o insanları tanımayı öğreniniz. İnançlarını, tavır ve hareketlerini, hislerini anlamaya çalışınız. Biliniz ki kültürünüz ve meşgul olduğunuz konu hakkındaki bilginiz ne kadar derin olursa, başarı oranınız da o kadar büyük olur." - W. Eguene Smith

Adını söylemeyecekti. Bunu ruhumda hissettim. Ancak yüzünü biraz görebilmiştim. Kısa kesildiği belli olan, belki de erkeksi bir kesim diyebiliriz, yer yer beyazlamış uçları görünen saçlar, irice burun ve yuvarlak çenesi. Gözleri hala şapkanın gölgesindeydi. Parmakları boştu. Ancak herhangi bir yüzük izi de yoktu. Muhtemelen hiç evlenmemişti.

Bugün sizlerle paylaşacağım konu; son dönemlerde çok sık konuşulan aslında 07.04.2016 tarihinden bu yana mevzuatta yer alan ancak çok da bilinçli olmadığımız Kişisel Verilerin Korunması Kanunu kapsamında fotoğraf çekerken almamız gereken izinler, önlemler ve ihlalin sonuçları üzerine.

Yaşmak Sıyıran, Ahım Şâhım, Tık Nefes, Pan Peter, Otello Kâmil, Merkep Bağırtan, Taka Tuka, Perçemli Kız, Güzel Çalgıcı, Bağrı Yanık, Altıpatlar, Tomtom Kaptan, Karantina, Bayıldım, Aslan Yatağı, Korsan… Nedir bunlar bilir misiniz? Yaklaşık sekiz bin civarındaki İstanbul sokaklarından bazılarının adıdır.

Şimdiye kadar, Eser sahibi kimdir? Eser sahibi kimden ne talep edebilir? Ne kadar tazminat talep edebilir? Sosyal medya paylaşımlarının işçi işveren ve boşanma davası açısından özel hayatın gizliliği yönünden değerlendirilmesi gibi konuları Yargıtay'ın bakış açısıyla incelemiştik. Şimdi de siz eser sahiplerinin benzer bir olay ile karşılaşması halinde doğrudan Kanuna bakıp yorum yapabileceğiniz bilgiler paylaşmak istedim.

Günümüz dünyasında görsellik, iletilerin yayılmasındaki en önemli unsurlardan biri olarak, ortak dil oluşturmaya zemin hazırlamaktadır. Görselliğin bu derece ön planda oluşu hiç kuşkusuz etki alanının geniş olması, dikkate değer bulunuluşu, bellekte uzun süre kalması, gerçek oluşu gibi konuları da beraberinde getirmektedir. Fotoğrafın ilk çıktığı yıllarda “gerçeklik” ve “inandırıcılık” gücünden hiç şüphe edilmemekteydi. Dolayısıyla kuşkusuz bir inançlar silsilesi, adeta sosyal bir belgeydi.